Dunianto ne havas unusolan celon, sed povas alporti plurajn specojn de utilo depende de tio, kiel granda iĝos ĝia komunumo. Sur ĉi tiu paĝo vi trovos klarigojn pri diversaj antaŭvidataj utiloj, kiuj realiĝos en la eblaj estontaj fazoj de la disvastiĝo de Dunianto.
Unuaj paŝoj: Konstrui pontojn inter kulturoj
Jam en la frua fazo de Dunianto ĝi havas profundan valoron. Per la nuntempaj teĥnologiaj ebloj, eĉ relative malgranda kvanto da Dunianto-parolantoj el diversaj mondopartoj povas formi lingvo-komunumon, ene de kiu formiĝas amikecoj kaj estiĝas valora interŝanĝo de ideoj kaj kulturo surbaze de la diversaj kulturaj fonoj de la komunumanoj.
Kontraste al aliaj komunumoj de homoj, kiuj kuniĝas pro komuna intereso, la komuna neŭtrala lingvo alportas unikajn avantaĝojn:
- Komunikado okazas sur egala kaj neŭtrala tereno
- Neniu sentas sin lingve aŭ kulture malprivilegiita
- Ni rekte interŝanĝas spertojn trans kulturaj kaj lingvaj baroj
- Formiĝas profundaj interkulturaj amikecoj
- Kulturaj diferencoj ne plu estas baro sed fonto de kultura riĉiĝo
Kreskanta komunumo: Pli da eblecoj
Dum nia lingvokomunumo plivastiĝos, la utileco de Dunianto kreskos, simile kiel okazis kun Esperanto. Estos pli kaj pli facile trovi proksime loĝantajn duniantistojn en diversaj mondopartoj. Oni povos profiti de la kreskanta kvanto de kulture valora materialo en la formo de libroj, revuoj, retejoj, podkastoj, filmoj, kantoj ktp. Kaj iĝos pli simple trovi homojn kun specifaj komunaj interesoj ene de la dunianta komunumo.
Malproksima sed dezirinda vizio: Vera lingva demokratio
Kvankam utopio, la ideo de Dunianto kiel ĉefa internacia komunikilo estas inspira vizio de lingva justeco kaj kultura egaleco.
La nuntempa internacia komuniksistemo estas profunde malsimetria kaj hegemonia. La anglalingva kulturo superregas en la muzikmerkato, la filmindustrio, la sciencaj publikigoj kaj multaj aliaj terenoj kaj kondukas al situacio, en kiu homoj el diversaj mondopartoj ofte scias multe pri pli anglalingvaj landoj, ilia kulturo, socio kaj politiko, ol pri la multaj ne-anglalingvaj landoj en la mondo.
Dunianto povus transformi ĉi tiun malsimetrian sistemon, kreante veran lingvan demokration, kie neniu kulturo aŭtomate ricevas privilegiojn. Per neŭtrala planlingvo, ni povus faciligi veran interkulturan dialogon kaj doni voĉon al malpli reprezentitaj kulturoj.
Aldone la facila lernebleco de Dunianto igus la komuniksistemon multe pli efika ol la nuna, ĉar eblas lerni Dunianton multe pli rapide ol la anglan, tiel ke oni havas pli da tempo por lerni aliajn aferojn, ekzemple praktikajn, teoriajn aŭ kulturajn sciojn ekster la lingva kampo aŭ lingvojn de diversaj kulturregionoj.
Eĉ se la plena realigo de ĉi tiu vizio ŝajnas malproksima, jam la komuna strebado al ĝi havas valoron. Ĉiu paŝo al pli justa komuniksistemo estas grava. Kaj estas bele kunlabori cele al tiel nobla utopio.